آیا داستان استفاده از خرس بوسیله دستگاه امنیتی شاه، شایعه مخالفان است؟

سلطنت طلبان، مطابق روش معمول که مخرج مشترک دارد با کیهان شریعتمداری،  با شدت و حدت تمام ، داستان استفاده از خرس برای شکنجه مخالفان سلطنت، از جمله ایجاد وحشت و شکنجه  روحی از طرف دستگاه امنیتی شاه را تکذیب و آن را شایعه مخالفان سلطنت می دانند.  برای یافتن صحت و سقم آن، منابع گوناگونی از جمله خاطرات مهندس بازرگان و خانبابا تهرانی وجود دارند. ولی بهتر دیدم که به کتاب <نگاهی به شاه> از دکتر عباس میلانی، از آنجا که ایشان تمایلات سلطنت طلبی دارند و در بسیاری از موارد سلطنت طلبان در دفاع از نظرات خود به ایشان رجوع می دهند، مراجعه کنم.  لازم به توضیح می باشد که از جمله انتقادات میلانی به شاه این است که اگر تعداد بیشتری از مخالفان خود را در خیابانها و زندانها به قتل می رساند، می توانست تاج و تخت خود را حفظ کند.  

البته شاید بشود آن بخش از نسل جوانی که اطلاعات "تاریخی" خود را از پروپاگاندای وزارت دفاع آمریکا، یعنی تلویزیون منو تو، می گیرد، فهمید.  یعنی تلویزیونی که بر مدل تلویزیون فاکس نیوز، که معادل دستگاه اطلاعاتی گوبلز بنا شده است.  چرا که وقتی که فردی اطلاعات خود را از این رسانه گوبلزی سلطنتی می گیرد، تصویری را در ذهن می آورد که در زمان شاه، در جوی ها، شیر و عسل جاری بود و همه در کمال رفاه و شادی زندگی می کردند و نه فقری بود و نه سرکوبی و نه زندانی و نه شکنجه ای و اگر هم ساواکی بود، حکم برادر بزرگ دلسوزی را داشت که اگر کتاب ممنوعه ای را در دست دانشجویی می دید، با دلسوزی و محبت او را به گوشه ای می کشید و می گفت که همراه داشتن این کتاب یعنی سه سال زندان و حیف جوانی تو نیست که بروی زندان؟ بعد هم او را با نصیحتی مشفقانه روانه می کرد. 

بعد، خوشی زیر دل مردم را زد و با انقلابی کور کورانه، از بهشت شاهنشاهی به جهنم جمهوری اسلامی پرتاب شدند و...و.

بگذریم و حال به صفحه 274 کتاب مراجعه کنیم:

اینهم لینک کتاب برای دانلود کردن:

http://files.tarikhema.org/pdf/other/negahi%20be%20shah%20abas%20milani.pdf?fbclid=IwAR0qvE2AsgBc3VnN9SvbQ7LwonhrQN6TzXWND4oGOiN49O73Hx6JHA8yvQE

مهندس بازرگان هم به استفاده از این روش حتی در سالهای قبل از آن به عنوان شاهد عینی اشاره کرده است و نشان از مستمر بودن این روش دارد:

" در دهه اول شهریور 1320، جوانان، پیشاهنگ تظاهرات و نمایش های خیابانی و دانشگاه و مدارس بودند و بیش از دیگران در معرض حملات و ضربات پلیس و نیروهای انتظامی قرار می گرفتند. ما گه گاه چوب و فلک دیده بودیم. اما این ها، در تظاهرات خیابانی، با باتون پاسبانان سر و کار داشتند؛ گلوله و خون دیده بودند؛ شکنجه های زندان ها را چشیده بودند؛ حتی دخترها هم از این گونه شکنجه ها بی نصیب نماندند. خودم در زندان لشکر 2 زرهی، خرسی را که در حمام مخروبه و تاریک، به جان دخترها می انداختند، دیده بودم."

در خاطرات خانبابا تهرانی و دیگر خاطرات هم آمده است.