ابراهیم نبوی و فراموش کردن کشتار 67

•  
• 
  
• 
  
• 
  
• 
  
• 
  
• 50 سال پیش چتر بازان انگیس به تظاهرات صلح جویانه ایرلند شمالی حمله کرده و 13 نفر را به قتل رساندند.  از آن زمان این روز به روز <جمعه خونین> معروف شده است و 50 سال است که خانواده های بازماندگان و سازمانها و گروه های سیاسی و حقوق بشر و دولت ایرلند شمالی از دادگاهی به دادگاه دیگر می روند تا فرماندهان و قاتلان را به محاکمه بکشانند.  
• 
  
• بگونه ای خستگی ناپذیر اینکار را انجام می دهند تا هم عدالت در مورد خونهای بر زمین ریخته شده اجرا شود و هم آدم کشان بالقوه فردا، هر بار که بخواهند که دستور قتل و کشتاری را داده و یا ماشه ای را کشیده بدانند، که باز ماندگان و ملتی که باز ماندگان از آنها هستند تا دم قبر آنها را رها نخواهند کرد و آنها نفس راحتی را نخواهند کشید.
• 
  
• در طول سالهای اخیر هر وقت اخبار کشتار ایرلند را دنبال می کنم یاد مصاحبه آقای ابراهیم نبوی می افتم که در تلویزیونی در رابطه با کشتار هزاران نفر در سال 67 ، با بیانی توهین آمیز و کاملا بی تفاوت به این کشتار گفت که آن را فراموش کنید و دیگر کسی این چیزها را به خاطر نمی آورد! و عصبانی که چرا هنوز در اینمورد سخن گفته می شود.
• 
  
• عصبانیتی که سردی سردخانه هایی که بدن کشته شدگان را در خود داشت، نه فقط نشان از شخصیتی خشن و بیرحم  و غافل از حقوق انسان داشت، بلکه ناشی از این هم بود که اینها در زمانی که این کشتارها که از کودتای خرداد 60 شروع شد و در بعضی از شبها، استبدادیان که بر علیه انقلاب و در لباس انقلاب دست به کودتا زده بودند، صدها نفر از نوجوانان دختر و پسر را اعدام می کردند، ایشان  و همکاران و هم فکرانشان، با علم به این کشتارها،  شبانه روز با چنین استبداد تبهکاری مشتاقانه همکاری می کردند.
• 
  
• عصبانیتی بود که در خود وحشتی را پنهان می کرد.  وحشت از اینکه نسل جوان بداند که اینها با علم به این جنایتها، چنان همکاری صمیمانه ای را با چنین استبداد جنایتکاری می کرده اند و از اجزای شکل دهنده این ماشین جنایت، فساد و خیانت بوده اند.
• 
  
• ملت ایرلند با بدنبال گرفتن جنایت 13 نفر، از جمله می گوید که ملتی زنده است و دارای وجدان تاریخی عمیق.  چنین ملتی می گوید که جنایت هیچگاه مشمول مرور زمان نمی شود و تا عدالت در مورد قربانیان اجرا نشود و قاتلان فرزندان آنها شناسایی و محکوم نشوند، دست از تعقیب قاتلان حتی تا دم قبر و آخرین نفسهای آنها بر نخواهند داشت.  گونه ای که بسیاری از قاتلان تا آخر عمر از دادگاهی به دادگاهی دیگر کشیده شدند.
• 
  
• در اینجا مسئله، انتقام گرفتن نیست.  بلکه اجرای عدالت است و حق دانستن از اینکه جنایت چگونه و چرا انجام شده است و نیز کوشش در جلوگیری از تکرار آن، چرا که هر وقت مردمی چشم به جنایتی ببندند، با این چشم بستن جواز انجام جنایتهای دیگر را صادر کرده اند.
• 
  
• فراموش کردن هر جنایتی، فتوای جنایتهای دیگر را صادر کردن است.  
• 
  
• چگونه می شود که ملتی تاریخی که جنایتهای تاریخی بر ضد خود چون حمله اسکندر و اعراب و حمله مغول که باید آن را از طریق کتابهای تاریخی در یابد،  فراموش نکرده است، جنایتهایی که هنوز خانواده های قربانیان آنها زنده هستند و قبر های قربانیان در خاوران ها وجود دارد را فراموش کنند؟
• 
  
• نه، هیچگاه فراموش نخواهیم کرد.  ملتی که کوشش در به نتیجه رساندن جنبشهای 130 ایرانیان برای استقرار جمهوری شهروندان ایران است، می داند که استقرار چنین جمهوریتی، از جمله نیاز به حافظه ای قوی و تاریخی دارد.  
• 
  
• 
  
•  
• https://www.reuters.com/world/europe/ireland-calls-justice-50th-anniversary-bloody-sunday-2022-01-30/