چندی پیش با یکی از ژورنالیستهای سابق بی بی
سی، حال ساکن در لبنان، گفتگو می کردم و از من سوال کرد که چرا برای ما استقلال در
مبارزه آنقدر مهم است؟ منظورش این بود که ما چرا از زمان عقب مانده ایم و در عصر
جهانی شدن هنوز سخن از استقلال می زنیم و فرصت های بزرگ را برای برخورداری از
مواهب کمکهای "انساندوستانه" دولتهای غربی از دست می دهیم؟
گفتم اگر کسی از
حداقل عقل آزاد بهره مند باشد و نگاهی به سرنوشت غمگین مبارزات در لیبی و سوریه بیاندازد ( تا حدی که نخست وزیر لیبی
را ناتو تعیین می کند و ارتش " آزادیبخش" سوریه مزد بگیر مستبدان نفتی
خلیج فارس می شود.) به اهمیت مبارزه در استقلال پی خواهد برد. اگر مبارزه برای
آزادی می باشد که تصور داشتن ازادی بدون استقلال غیر قابل تصور است چرا که هم در
سطح فرد و هم در سطح جامعه، استقلال در گرفتن تصمیم و آزادی در گرفتن نوع تصمیم
مانند دو روی یک سکه می باشند.
بهرحال، در اینجا بنی صدر، استقلال را در
ابعاد و کانتکستهای متفاوتی معنی کرده است که حتما بکار کسانی می آید که واقعا باور
کرده اند در عصر جهانی شدن، سخن از استقلال زدن را عملی امل گرایانه! می باشد:
چندی پیش با یکی از ژورنالیستهای سابق بی بی
سی، حال ساکن در لبنان، گفتگو می کردم و از من سوال کرد که چرا برای ما استقلال در
مبارزه آنقدر مهم است؟ منظورش این بود که ما چرا از زمان عقب مانده ایم و در عصر
جهانی شدن هنوز سخن از استقلال می زنیم و فرصت های بزرگ را برای برخورداری از
مواهب کمکهای "انساندوستانه" دولتهای غربی از دست می دهیم؟
گفتم اگر کسی از
حداقل عقل آزاد بهره مند باشد و نگاهی به سرنوشت غمگین مبارزات در لیبی و سوریه بیاندازد ( تا حدی که نخست وزیر لیبی
را ناتو تعیین می کند و ارتش " آزادیبخش" سوریه مزد بگیر مستبدان نفتی
خلیج فارس می شود.) به اهمیت مبارزه در استقلال پی خواهد برد. اگر مبارزه برای
آزادی می باشد که تصور داشتن ازادی بدون استقلال غیر قابل تصور است چرا که هم در
سطح فرد و هم در سطح جامعه، استقلال در گرفتن تصمیم و آزادی در گرفتن نوع تصمیم
مانند دو روی یک سکه می باشند.
بهرحال، در اینجا بنی صدر، استقلال را در
ابعاد و کانتکستهای متفاوتی معنی کرده است که حتما بکار کسانی می آید که واقعا باور
کرده اند در عصر جهانی شدن، سخن از استقلال زدن را عملی امل گرایانه! می باشد:
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر