دوباره بر در پارلمان اروپا کوبیدن

دوباره گروهی از ایرانیان به دنبال تشنه گان بی اخلاق قدرت مانند  فرقه رجوی و آقای رضا پهلوی به پارلمان اتحادیه اروپا رفته اند تا حضور خود را به اطلاع این قدرت برسانند.  از اینها دیگر انتظارش نبود که دست به چنین کاری بزنند.  این را مقایسه کنید با رفتار بنی صدر که چند ماه پیش مجلس لردهای انگلستان از او دعوت بعمل آورد و بنی صدر نه دعوت را پذیرفت و نه آن را توی بوق گذاشت و اعلام که از من دعوت شد و نرفتم. چرا که نه تنها برایش مهم نیست بلکه و مهمتر اینکه نمی خواهد هیچ نقشی به قدرتهای خارجی در امور داخلی ایران بدهد. مستبدان خاورمیانه و کوشش انها برای دعوت از او که داستان خود را دارد.

انسانی که در استقلال عمل می کند به این قدرتها احتیاجی ندارد، چرا که مردم را صاحبان اصلی این سرزمین می داند و همیشه خطابش همین مردم هستند. چرا که هدف را نه قدرت که ازادی و بنابراین در پی عمل از طریق مردم با یادآوری توانایی های آنها می باشد تا خود معمار سرنوشتشان شوند. به سخن دیگر، جریان استقلال و آزادی هیچوقت، بر خلاف بقیه، بخود اجازه نداده است تا از طرف مردم و نمایندگی نگرفته شده از مردم با قدرتها تماس بر قرار کند، بلکه خطاب خود را همیشه مردم قرار داده است. و باز بر خلاف بقیه جریانها، اصل را بر توانایی مردم و نه ناتوانی آنها می گذارد و تکرار مکرر اینکه شما می توانید به خود و تواناییهای خود اعتماد کنید.

داستان عجیبی است، از یک طرف تمامی کوشش خود را بکار می برند تا مردم به حرکت نیایند و حقوق ذاتی ایرانیان را به "کف خواسته ها" و "سقف" خواسته ها تبدیل می کنند و خرد گرایی و واقع گرا بودن و پراگماتیست بودن را در این می دانند که به دنبال "کف خواسته ها" در زیر خیمه ولایت مطلق فقیه بود و از طرف دیگر می گویند که مردم ناتوانند و رژیم، قدر قدرت.

متاسفانه اندیشه نخبه گرایی در اینها نیز وجود دارد و به همین علت است که هیچگاه مردم را خطاب قرار نداده اند.  پیشنهاد من این است که در شجاعت و صداقتی که از انسانهای آزاد مورد انتظار است، این اندیشه را سخت و بی مهابا به نقد بکشند.  آنوقت است که خواهیم دید که اینها نیز مانند اندیشه ارسطویی ولایت مطلقه فقیه، به قدرت اصالت می بخشند و انسان را در برابر آن ناتوان می دانند و مردم را به دو گروه خواص و عوام تقسیم کرده اند.  وقتی این علم حاصل شد، می تواند آغاز پایان دخیل بستن به ضریح اصلاح طلبی باشد و فرخواندن مردم به انقلابی بر دو اصل استقلال و آزادی.   چرا که صاحبان این سرزمین، ایرانیان هستند

 

اینهم یاداشت پروفسور مهران مصطفوی در این رابطه:

 

حدود سه هفته پیش نوشته بودم : تا بحال توجه کرده اید افرادی که دوست دارند اپوزیسیون رژیم باشند و بحسابی بیایند کلی تلاش میکنند تا بروند توی پارلمان اروپا و انگلیس و دیگر کشورهای غربی. من هم یک خواهش از دول غرب دارم اگر کسی رفت با آنها تماس گرفت این لطف را بکند و به آنها بگوید ایرانیانی هم هستند که تنها درخواستشان اینست که غربی ها به کسی کمک نکنند خصوصا کمک مالی. البته نه فقط به کشورهای غرب بلکه به شیخ نشینهای خلیج فارس و هر کشور دیگری نیز باید این پیام را رساند.
بعد از تاریخ این نوشته یک گروه چهانفری دیگر نیز عازم پارلمان اروپا شدند تا بگویند "ما هستیم". متاسفانه هنوز سیاسیون ما درک نکرده اند که مشروعیت را باید از مردم گرفت با مردم ایران است کهباید مسائلرا در میان گذاشت و راه حلها را پیشنهاد کرد و با مردم دنیا و افکار عمومی غرب است که باید واقعیتهای ایران را در میان گذاشت. اما متاسفانه بجای اینکارها ما شاهد مسابقه بین مجاهدین خلق، رضا پهلوی و برخی از اصلاح طلبان در دلبری از غربی ها شده ایم و هر روز یک گروه در راهروهای این وزارتخانه و یا این پارلمان کشورهای غربی در حال خودنمایی است. بسیار جای تاسف است