مافیای حاکم اولین جرعه جام زهری را که خود از طریق سیاستهایش ساخته بود سر کشید. مانند گروگانگیری و جنگ، این مسئله را نیز انقدر ادامه داد و فرصتها را از دست داد تا در لحظه آخر مجبور شد جام زهر را سر بکشد و شک ندارم که فریاد پیروزی نیز سر خواهد داد (اقای خمینی در صحبتی خصوصی گفته بود که هر چه دارم از پروریی دارم. اینها نیز همانطور.) البته نباید سر کشیدن این جام زهر را که شکستی استراتژیک به محور جنگ طلب اسرائیل، عربستان، نئو کانزواتیوهای آمریکایی و مافیای داخلی جنگ طلب وارد می کند، پیروزی دید. از جمله به این دلیل که اگر نبود سیاستهای بحران زای رژیمی که زاده بحران است، هیچگاه چنین محوری ایجاد نمی شد.
در هر حال، حال فضایی ایجاد شده است و سایه جنگ حداقل برای مدتی از سر وطن برداشته شده است. در چنین حالتی مردم ایران حق دارند و وظیفه که از خود سوال کنند که با رژیمی که کارش بحران سازی و همه بحرانها را نیز در شکست و به قیمت تحمیل مرگ و فقر و سرکوب به مردم، به پایان می رساند چه کند؟ ایا نقش تماشاچی را بازی خواهند کرد؟ ایا خود را به در باتلاق سراب وش اصلاح رژیم رها خواهد کرد و یا از طریق ادامه انقلاب بهمن در اندیشه راهنما و اهداف آن که همان استقلال بود و ازادی و مردمسالاری و رشدی فقر شکن، بالاخره بعد از 120 سال مبارزه وطن شاهد استقرار جمهوری شهروندان و دارای رژیمی که نه ناقض که حافظ کرامت، حقوق انسانی و حقوق ملی ساکنان ایران زمین باشد.
رئیس مجلس رژیم مافیایی در رابطه با مذاکرات هسته ای گفته بود که این همه امتیاز دادیم و حتی یک حبه نبات نیز نگرفتیم. حال در این موافقت نامه می بینیم که همه امتیازها را داده اند تا تکه کوچکی از آن حبه نبات گرفته شود. الان که اطلاعیه کاخ که در آن مفاد موافقتنامه را می خواندم، بیشتر از آنی که فکر می کردم دچار شگفتی شدم. از قرارداد ترکمانچای نیز بدتر است. مانند گروگانگیری، مافیای حاکم را نقره داغ کرده اند و رفتاری که با بچه یتیم هم نمی کنند و آنگاه مافیای حاکم فریاد پیروزی سر می دهد. تا کی؟
پروفسور مهران مصطفوی:
"شرم آور است. همانطور که پیش بینی می شد جمهوری اسلامی در مقابل قدرتهای خارجی زانو زد و فریاد پیروزی سر کشید. تنها با خواندن متن قرارداد که کاخ سفید مفاد آنرا منتشر کرده است متوجه می شویم این نظام هر کار میکند جز قدمی براداشتن بسوی مردم. همانند ماجرای گروگانگیری و همانند جنگ ایران و عراق قرارداد را بدون کوچکترین اطلاعی به مردم بستند. به چه گناه مردم ایران 15سال اینهمه هزینه دادند؟ به چه گناه؟"
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر