از آقای بنی صدر پرسش زیر را انجام دادم:
"سلام اقای بنی صدر
پاسخ
شما در مورد روزه را منتشر کردم(1). در این رابطه سوالی به ذهنم آمد: بعد از
کودتا سی خرداد شصت که از
شغل معلمی اخراج شدم، در نزدیکی خیابان قزوین به کارگری و بار کشی مشغول
شدم. ماه رمضان به تابستان افتاده بود و کار را از ساعت شش صبح شروع می
کردم. شدت گرمی هوا و سختی کارهایی چون سنگ زدن و قلاویز کردن و یا حمل و
نقل صفحه های چدنی با چرخ که بروی هم گاه چند صد کیلو می شد بطوری که گاهی
در وسط خیابان قزوین چرخ درآسفالت خیابان فرو می رفت و راه بندان ایجاد می
کرد و و محل کار که تنها پوشش حلبی در بالای سر داشت، گونه ای بود که از
حدود ساعت ده صبح ببعد عرق نمی کردم و این در حالی بود که گاهی که مشتری به
پشت کارگاه می آمد در عرض چند دقیقه بشدت عرق و طاقت ماندن بیشتر در آنجا
را نداشت و بسرعت محل را ترک می کرد. منظور اینکه طاقت فرساترین روزه ای
بود که در عمرم گرفته بودم . البته در این
شک نیست که میلیونها دیگر مسلمان در چنین شرایطی و حتی سخت تر روزه می
گیرند. در این رابطه سوالم این است که آیا نرساندن آب به بدن کارگری که
برای بدست آوردن خرج زندگی مجبور بکار در شرایطی بس سخت و جانکاه است، زور
گفتن به بدن نیست؟ به بیان دیگر، بدن برای ادامه کار طبیعی خود و جایگزینی
مایعات تبخیر شده به آب احتیاج دارد و اینکه آیا محروم کردن بدن از آب، زور
گفتن به بدن نیست؟
مخلص
محمود دلخواسته
ایشان پاسخ دادند:
"با سلام
همان‌طور
که نوشتم روزه خشونت زدائی و برای تحصیل سلامت تن و روان است. بتازگی،
آقای سیستانی به پرسش مشابهی پاسخ داده‌است که هرگاه روزه تحمل شکن شد،
می‌توان به یکی از دو روشی که ارائه کرده‌است، روزه نگرفت و در عوض، زمانی
روزه گرفت که می‌توان روزه گرفت. اما هرگاه چنین کاری شدنی باشد، چرا به
پیشنهادی عمل نشود که بنابر آن،
شبهای قدر در ماه رمضان است. هرگاه شب قدر را شبی بگیریم که روز با شب
برابر است، زمان روزه در نیم کره شمالی از 15 اسفند تا 15 فروردین ودر نیم
کره جنوبی از 15 شهریور تا 15 مهر می‌شود. هم میزان حرارت هم اندازه است و
هم وقت شب و روز. این پیشنهاد بگمانم 25 سال پیش از این در انقلاب اسلامی
منتشر شده‌است. همتی می‌خواهد که روحانیان سنی و شیعه و... اجتماع کنند و
ماه روزه را ثابت کنند.
افزون بر این، روزه نیایشی است در جامعه‌ای که
افراد آن نیاز به کاری چنان سخت نباشند. به سخن دیگر، مجموع تدابیر سیاسی و
اقتصادی و اجتماعی و فرهنگی باید این امکان را برای شهروندان فراهم کنند
که این یک ماه را به خشونت زدائی مشغول شوند. به سخن دیگر، کار خود خشونت
ویرانگر تن و روان نباشد نه در این ماه و نه در ماه‌های دیگر.
باوجود اینهمه، جامعه‌های زیر سلطه نیاز دارند تولید کننده بگردند.
دیشب، آقای مصطفوی می‌گفت: به دانشجویان چینی موفق جایزه می‌دهند. یک
دانشجوی چینی که تز خود را با او می‌گذراند به او گفته‌است حالا دیگر شرط
گرفتن جایزه این نیست که ما در دانشگاههای غرب خوب یاد بگیریم. باید اهل
ابتکار و خلق بشویم. بطوری که از این پس، بجای این که بر کالاها ساخت چین
حکم کنیم، ابتکار چین حک کنیم. روزه تمرین بسیار خوبی است برای رها شدن از
خشونتی در زندگی مصرف محور و بنای اقتصاد تولید محور. ایام بکام"
(1):
http://mahmood-delkhasteh.blogspot.co.uk/2014/06/blog-post_1204.html?spref=fb
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر