امروز یکی از دوستان بسیار عزیزم در رابطه با فجایع تراژدی غزه، هشدار داد که فریب مافیای حاکم را نخوریم( اگر منظورش را درست فهمیده باشم و از جمله نوشت که:"امروز
هم در مورد پرداختن به بعضي مسائل و حوادث بخصوص خارجي (مثل غزه و
اسرائيل) به دوستان ایشان و مخالفین رژیم پيشنهاد مي شود به ساز رسانه ها
نرقصند و به دنبال عوام نروند تا اشتباهات تكرار نشود..."
در پاسخ نوشتم:
... جان در مورد غزه، این سخن زمانی می تواند صحیح باشد که بپذیریم که
نتانیاهو برای کمک به رژیم ایران و انحراف افکار عمومی دست به کشتار
فلسطینی ها در غزه زده است.
البته می دانیم که رابطه اورگانیک و مخرج مشترکی بین دولتهای اسرائیل و ایران و عربستان وجود دارد و آن تبدیل یکدیگر به لو لو خور خوره است و از طریق ایجاد ترس، جامعه را کنترل کردن. نتانیاهو نیاز به حمله به غزه داشت و دارد از جمله به این دلیل که دولتش در بعد اقتصادی کاملا شکست خورده است و شکاف بین غنی و فقیر روز بروز بزرگتر می شود و اینگونه شکاف بین جامعه( یا بهتر است بگوییم جوامع اسرائیلی.) بسیار عمیقتر شده است او برای انحراف افکار عمومی اسرائیل نیاز به ایجاد بحران و در نتیجه ترس و کنترل از راه ترس دارد. مافیای حاکم بر وطن نیز نیاز به ایجاد این ترس و بحران دارد و هر دو، خون و کشتار و ترس و وحشت مردم غزه را به سرمایه ای برای کسب مشروعیت تبدیل کرده اند. مردم غزه در بزرگترین زندان سر باز جهان شکار می شوند تا اینها قدرت خود را حفظ کنند.
خب در این بین وظیفه ما چیست؟فریب بازی این مکاران جنایتکار را نخوردن به چه معنی می باشد؟ آیا بی تفاوت از زندگی جهنمی نزدیک دو میلیون نفر که از زمین و هوا و دریا زیر اتش قرار دارند رد شدن فریب بازی رژیم و دولت نژادپرست نخوردن است؟ آیا فکر نمی کنی که قربانی این بی تفاوتی در درجه اول انسانیت ما می باشد؟ آیا فکر نمی کنی که اگر و به هر علتی انسانیت خود را قربانی کنیم، دیگر هیچ دلیلی برای مبارزه نخواهیم داشت جز قدرت و آنگاه هیچ فرقی با اصحاب رژیم نخواهیم داشت؟ آیا فکر نمی کنی که اینگونه بود که عده روز افزونی از مردم اسرائیل و قربانیان هولوکاست شبیه جلادان خود شده اند بگونه ای که بسیاریشان به بالای تپه مشرف بر غزه می روند و صندلی و غذا می برند و با هر موشکی که فرود می آید و جان انسانها از کودک و بزرگ را می گیرد کف می زنند و هورا می کشند و می رقصند؟ آیا فکر نمی کنی که همه اینها در اغاز انسان متولد شده بودند ولی با از دست دادن عنصر همدردی با انسانیت، تبدیل به موجوداتی غافل از انسانیت خود شده اند؟ آیا بعضی از هموطنان خودمان را نمی بینیم که به این درد گرفتار شده اند و با عباراتی مانند "عرب آشغال" لیاقتشون از این بهتر نیست، چشم بر این جنایات می بندند؟
... جان، در مبارزه، انسان بیش از هر چیز در مقابل انسانیت خودش مسئولیت دارد و هیچگاه نباید اجازه دهد که فکر و باور و عملی در او جا باز کند که نقض انسانیتش را بکند. اینگونه هست که مطمئن خواهیم شد که در فردای سرنگونی رژیم تبهکار حاکم، ایران دارای نظام مردمسالاری خواهد شد که اولین و مهمترین وظیفه اش دفاع از کرامت و حقوق تمامی ساکنان ایران زمین خواهد بود.
در مورد رسانه ها جهانی هم باید بگویم که بسیاری از رسانه های بزرگ در دنیا مانند بی بی سی سعی در سانسور گزارش جنایات اسرائیل دارند. برای مثال در مورد کشته و زخمی شدن بیش از 200 نفر از غیر نظامی های فلسطینی که تحت حفاظت سازمان ملل قرار داشتند و بالاخره ارتش اسرائیل پذیرفت که آنها مرتکب این جنایت شده اند( البته می گویند قبلا اخطار داده شده بود و مهلت برای تخلیه که سازمان ملل می گوید اسرائیل دروغ می گوید.) ولی امروز صبح بی بی سی می گفت که معلوم نیست ایا این عده بوسیله توپهای ارتش اسرائیل کشته شده اند یا راکتهای حماس!). ولی شدت کشتار و شفافیت جنایتی که بر ضد اهالی غزه بکار می رود گونه است که سبب شده است نتوانند گزارشها را آنگونه که می خواهند سانسور کنند.
البته این پاسخ کامل شما نبود و در فرصتی دیگر.
البته می دانیم که رابطه اورگانیک و مخرج مشترکی بین دولتهای اسرائیل و ایران و عربستان وجود دارد و آن تبدیل یکدیگر به لو لو خور خوره است و از طریق ایجاد ترس، جامعه را کنترل کردن. نتانیاهو نیاز به حمله به غزه داشت و دارد از جمله به این دلیل که دولتش در بعد اقتصادی کاملا شکست خورده است و شکاف بین غنی و فقیر روز بروز بزرگتر می شود و اینگونه شکاف بین جامعه( یا بهتر است بگوییم جوامع اسرائیلی.) بسیار عمیقتر شده است او برای انحراف افکار عمومی اسرائیل نیاز به ایجاد بحران و در نتیجه ترس و کنترل از راه ترس دارد. مافیای حاکم بر وطن نیز نیاز به ایجاد این ترس و بحران دارد و هر دو، خون و کشتار و ترس و وحشت مردم غزه را به سرمایه ای برای کسب مشروعیت تبدیل کرده اند. مردم غزه در بزرگترین زندان سر باز جهان شکار می شوند تا اینها قدرت خود را حفظ کنند.
خب در این بین وظیفه ما چیست؟فریب بازی این مکاران جنایتکار را نخوردن به چه معنی می باشد؟ آیا بی تفاوت از زندگی جهنمی نزدیک دو میلیون نفر که از زمین و هوا و دریا زیر اتش قرار دارند رد شدن فریب بازی رژیم و دولت نژادپرست نخوردن است؟ آیا فکر نمی کنی که قربانی این بی تفاوتی در درجه اول انسانیت ما می باشد؟ آیا فکر نمی کنی که اگر و به هر علتی انسانیت خود را قربانی کنیم، دیگر هیچ دلیلی برای مبارزه نخواهیم داشت جز قدرت و آنگاه هیچ فرقی با اصحاب رژیم نخواهیم داشت؟ آیا فکر نمی کنی که اینگونه بود که عده روز افزونی از مردم اسرائیل و قربانیان هولوکاست شبیه جلادان خود شده اند بگونه ای که بسیاریشان به بالای تپه مشرف بر غزه می روند و صندلی و غذا می برند و با هر موشکی که فرود می آید و جان انسانها از کودک و بزرگ را می گیرد کف می زنند و هورا می کشند و می رقصند؟ آیا فکر نمی کنی که همه اینها در اغاز انسان متولد شده بودند ولی با از دست دادن عنصر همدردی با انسانیت، تبدیل به موجوداتی غافل از انسانیت خود شده اند؟ آیا بعضی از هموطنان خودمان را نمی بینیم که به این درد گرفتار شده اند و با عباراتی مانند "عرب آشغال" لیاقتشون از این بهتر نیست، چشم بر این جنایات می بندند؟
... جان، در مبارزه، انسان بیش از هر چیز در مقابل انسانیت خودش مسئولیت دارد و هیچگاه نباید اجازه دهد که فکر و باور و عملی در او جا باز کند که نقض انسانیتش را بکند. اینگونه هست که مطمئن خواهیم شد که در فردای سرنگونی رژیم تبهکار حاکم، ایران دارای نظام مردمسالاری خواهد شد که اولین و مهمترین وظیفه اش دفاع از کرامت و حقوق تمامی ساکنان ایران زمین خواهد بود.
در مورد رسانه ها جهانی هم باید بگویم که بسیاری از رسانه های بزرگ در دنیا مانند بی بی سی سعی در سانسور گزارش جنایات اسرائیل دارند. برای مثال در مورد کشته و زخمی شدن بیش از 200 نفر از غیر نظامی های فلسطینی که تحت حفاظت سازمان ملل قرار داشتند و بالاخره ارتش اسرائیل پذیرفت که آنها مرتکب این جنایت شده اند( البته می گویند قبلا اخطار داده شده بود و مهلت برای تخلیه که سازمان ملل می گوید اسرائیل دروغ می گوید.) ولی امروز صبح بی بی سی می گفت که معلوم نیست ایا این عده بوسیله توپهای ارتش اسرائیل کشته شده اند یا راکتهای حماس!). ولی شدت کشتار و شفافیت جنایتی که بر ضد اهالی غزه بکار می رود گونه است که سبب شده است نتوانند گزارشها را آنگونه که می خواهند سانسور کنند.
البته این پاسخ کامل شما نبود و در فرصتی دیگر.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر