۱۳۹۲ دی ۲۳, دوشنبه

چرا کوشش بنی صدر برای جلوگیری از اعدام فرخ رو پارسا موفق نبود؟



علت اصلی اعدام خانم فرخرو پارسا این بود که در دادگاه در رابطه با کتابهای تعلیمات دینی گفته بود که تمامی این کتابها بوسیله اقایان بهشتی، باهنر و گلزاده غفوری نوشته شده اند.  آخر قرار نبود که هوادارن حزب جمهوری بدانند که اقای بهشتی، در حالیکه رابطه پنهان با دولت آمریکا دارد( و اسناد آن بعد از اشغال سفارت در اختیار اقای خمینی گذاشته شده بود و ایشان انها را زیر تشکچه ای که روی آن نشسته بودند گذاشتند.) حال لباس انقلابی دو اتشه بر تن کرده و پوسترهایش را در حالیکه که به ناوهای جنگی امپریالیسم آمریکا با مشت گره کرده اعلام جنگ می دهد در سراسر ایران پخش شده است و رئیس حزبی شده است که بقول ایشان قرار است از طریق استقرار "استبداد صلحا" و یا "استبداد ملی" بر دولت و جامعه استبدادی خونین را حاکم بکند، از همکاران رژیم پهلوی بوده است و برایشان کتاب تعلمیات دینی می نوشته است و اینکه این اقای شریف امامی فراماسون بوده است که ایشان را به مقام امام جماعت مسجد هامبورگ رسانده است.

نه قرار بر این نبود و از آنجا که نیاز به باز نویسی تاریخ بود تمامی شواهد تاریخ واقعی می باید از جلوی پا برداشته می شدند.  در هر حال در شب اعدام که بنی صدر ساعتها پای تلفن بود و کوشش می کرد که از اعدام این خانم که هیچ جرمی را مرتکب نشده بود جلوگیری کند، شاید نمی دانست که آقای بهشتی نیاز دارد این خانم را به عنوان یک شاهد زنده قربانی جاه طلبی های خود کند.  البته زود معلوم شد که اقای بهشتی نه تنها حاضر است که برای قدرت این خانم را قربانی کند بلکه همانگونه که بعدا سید حسین خمینی در جریان جنگ ایران و عراق افشا کرد، اقای بهشتی بر این نظر بود که نصف ایران برود بهتر است تا بنی صدر پیروز شود.

وطن بهای بس سنگینی را برای شهوت قدرت "روحانیت" قدرت طلب که دین و وطن را فدای قدرت کرد و می کند پرداخته و می پردازد.

فَرُّخ‌رو پارسای(۱۳۰۱-۱۳۵۹) نخستین زن ایرانی بود که در دوران حکومت پهلوی به مقام وزارت رسید و نیز نخستین نماینده زن مجلس شورای ملی بود. پست وی وزارت آموزش و پرورش در کابینه دوم و سوم امیرعباس هویدا بود.
پس از انقلاب ۱۳۵۷ خورشیدی، وی با اتهاماتی چون: «حیف و میل اموال بیت المال و ایجاد فساد در وزارت آموزش و پرورش و کمک به نشو و نمای فحشا در آموزش و پرورش و همکاری موثر با ساواک و اخراج فرهنگیان انقلابی از وزارت فرهنگ ایران و غیره...» در دادگاه انقلاب اسلامی شعبه تهران به ریاست صادق خلخالی محاکمه شد و به عنوان «مفسد فی الارض» (عامل فساد بر روی زمین) در تاریخ ۱۸ اردیبهشت سال ۱۳۵۹ برابر با ۸ مه سال ۱۹۸۰ اعدام گردید.

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر