الان برنامه ای را در یکی از تلویزیونها در رابطه با چهلمین سالگرد کودتای سازمان سیا/پینوشه بر علیه سالوادر آلنده رئیس جمهور منتخب شیلی دیدم. از صبح بسیاری از رسانه های تصویری جهان در این رابطه برنامه پخش می کنند و با زندانیان سابق در رابطه با خاطراتشان از اعدامها و شکنجه ها و تجاوزات جنسی صحبت می کنند و در کنار آن معذرت خواهی کسانی که در این کودتا دست داشته اند. معذرت از این می خواهند که برای پیروزی، خشونت را وارد مبارزه سیاسی کردند و در نتیجه آن ده ها هزار نفر شیلیایی زندانی و شکنجه و اعدام شدند و معذرت از سکوت و وحشتی که در طول سالها بر جامعه حاکم کردند.
از دیدن این برنامه ها یاد کودتای 30 خرداد شصت بر علیه اولین رئیس جمهوری منتخب تاریخ ایران افتادم و کشتارها و شکنجه ها و...های بعد از آن. کودتا بر علیه کسی انجام شد که بقول آقای برقعی:" "...آقای بنی صدر هم ویژگی اش این بود، واقعا حقیقت را باید گفت، که ما در تاریخمان بی سابقه ست که یک انسانی تمام قدرتها رو در دست داشته باشد ولی بر سر اصول بایستد در حالیکه اقای خمینی تا روز آخر سعی می کرد ایشون رو نگه داره..." فردی که حاضر نشد عهد خود با مردم را بشکند و دست از دفاع از اهداف انقلاب بردارد. فردی که هنوز سخت و استوار برای دفاع از ازادیها ایستاده است و وصیت کرده است که اگر قبل از ازاد و مستقل شدن وطن دار فانی را وداع گفت، تا وطن ازاد نشده است بدن او را به ایران باز نگردانند.
حال سوال من این است که کجاست معذرت خواهی کسانی که در این کودتا دست داشتند و یا از آن حمایت کردند و بعد شکل اصلاح طلب را بخود دادند؟ من به معذرت خواهی بسیاری که در فضای خصوصی از بنی صدر انجام داده اند و از آنجا که ساکن وطن هستند نمی توانند این معذرت خواهی را علنی کنند کاری ندارم، طرف سخن من کسانی می باشند که در بی اخلاقی کامل هنوز مسئولیت خود را در این کودتا نمی پذیرند و بر اندازی بنی صدر را نه کودتا که عملی قانونی می دانند تا اینگونه از خود سلب مسئولین کنند.
اقای احمد خمینی قبل از به قتل رسیدن فردی را نزد بنی صدر فرستاده بود تا از بنی صدر حلال خواهی کند. بنی صدر پاسخ داده بود که آن بخشی که بمن ربط پیدا می کند می بخشم ولی آن قسمتی که به مردم ربط پیدا می کند این مردم هستند که باید تصمیم بگیرند و نه من. منظور اینکه خانم ها و اقایانی که در این کودتا شرکت ودر نتیجه بیش از سی سال است که وطن را گرفتار این بلای بی سابقه تاریخی کرده اید، بنی صدر به معذرت خواهی شما نیاز ندارد. بلکه اگر شما واقعا دردتان آزادی و مردم سالاری و حقوق انسان می باشد، این شما هستید که نیاز دارید که در شفافیت کامل از مردم معذرت بخواهید و هر چه را از این کودتا می دانید در سبد اخلاص بریزید و قضاوت را بر عهده مردمی که استبداد مافیای حاکم دمار از روزگارشان در آورده است بگذارید. به مردم بگویید که این بلای عظمی نه نتیجه انقلاب که نتیجه کودتایی بود که شما بر ضد اهداف انقلاب انجام دادید. این حداقل وظیفه اخلاقی می باشد که بر گردن دارید. آن را انجام دهید.
آخر اینکه نسل جوان منتظر اینگونه معذرت خواهی ها نباشد و خود در جستجوی یافتن حقیقت بر اید. اینها تا بحال نشان داده اند که از شجاعت و صداقت و درایت لازم برای انجام این کار بر خوردار نیستند. خود کار را ادامه دهید.
از دیدن این برنامه ها یاد کودتای 30 خرداد شصت بر علیه اولین رئیس جمهوری منتخب تاریخ ایران افتادم و کشتارها و شکنجه ها و...های بعد از آن. کودتا بر علیه کسی انجام شد که بقول آقای برقعی:" "...آقای بنی صدر هم ویژگی اش این بود، واقعا حقیقت را باید گفت، که ما در تاریخمان بی سابقه ست که یک انسانی تمام قدرتها رو در دست داشته باشد ولی بر سر اصول بایستد در حالیکه اقای خمینی تا روز آخر سعی می کرد ایشون رو نگه داره..." فردی که حاضر نشد عهد خود با مردم را بشکند و دست از دفاع از اهداف انقلاب بردارد. فردی که هنوز سخت و استوار برای دفاع از ازادیها ایستاده است و وصیت کرده است که اگر قبل از ازاد و مستقل شدن وطن دار فانی را وداع گفت، تا وطن ازاد نشده است بدن او را به ایران باز نگردانند.
حال سوال من این است که کجاست معذرت خواهی کسانی که در این کودتا دست داشتند و یا از آن حمایت کردند و بعد شکل اصلاح طلب را بخود دادند؟ من به معذرت خواهی بسیاری که در فضای خصوصی از بنی صدر انجام داده اند و از آنجا که ساکن وطن هستند نمی توانند این معذرت خواهی را علنی کنند کاری ندارم، طرف سخن من کسانی می باشند که در بی اخلاقی کامل هنوز مسئولیت خود را در این کودتا نمی پذیرند و بر اندازی بنی صدر را نه کودتا که عملی قانونی می دانند تا اینگونه از خود سلب مسئولین کنند.
اقای احمد خمینی قبل از به قتل رسیدن فردی را نزد بنی صدر فرستاده بود تا از بنی صدر حلال خواهی کند. بنی صدر پاسخ داده بود که آن بخشی که بمن ربط پیدا می کند می بخشم ولی آن قسمتی که به مردم ربط پیدا می کند این مردم هستند که باید تصمیم بگیرند و نه من. منظور اینکه خانم ها و اقایانی که در این کودتا شرکت ودر نتیجه بیش از سی سال است که وطن را گرفتار این بلای بی سابقه تاریخی کرده اید، بنی صدر به معذرت خواهی شما نیاز ندارد. بلکه اگر شما واقعا دردتان آزادی و مردم سالاری و حقوق انسان می باشد، این شما هستید که نیاز دارید که در شفافیت کامل از مردم معذرت بخواهید و هر چه را از این کودتا می دانید در سبد اخلاص بریزید و قضاوت را بر عهده مردمی که استبداد مافیای حاکم دمار از روزگارشان در آورده است بگذارید. به مردم بگویید که این بلای عظمی نه نتیجه انقلاب که نتیجه کودتایی بود که شما بر ضد اهداف انقلاب انجام دادید. این حداقل وظیفه اخلاقی می باشد که بر گردن دارید. آن را انجام دهید.
آخر اینکه نسل جوان منتظر اینگونه معذرت خواهی ها نباشد و خود در جستجوی یافتن حقیقت بر اید. اینها تا بحال نشان داده اند که از شجاعت و صداقت و درایت لازم برای انجام این کار بر خوردار نیستند. خود کار را ادامه دهید.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر